przytomny — przytomnyni, przytomnyniejszy 1. «będący w pełni świadomości, zdający sobie sprawę z tego, co się dzieje; świadczący o czyjejś pełnej świadomości» Chory był przytomny. Zerwał się ze snu niezupełnie przytomny. Przytomny wzrok. 2. «trzeźwo… … Słownik języka polskiego
Гусары — Запрос «Гусар» перенаправляется сюда; см. также другие значения. А. Орловский, Польский крылатый … Википедия
władza — 1. Być w pełni władz umysłowych «być zdrowym psychicznie»: Czyny, jakie popełnił, same świadczą, że nie był wówczas w pełni władz umysłowych. P. Pytlakowski, Czekajac. (...) kiedy osoba będąca w pełni władz umysłowych nie daje znaku życia, to… … Słownik frazeologiczny
aczkolwiek — książk. «spójnik wyrażający łączność treści przeciwstawnych, nieoczekiwanych w danym zestawieniu; choć, mimo że» a) «łączy dwa zdania (niekiedy występuje w zespołach z ale, lecz, jednak)» Żył jeszcze, aczkolwiek był na pół przytomny. Aczkolwiek… … Słownik języka polskiego
półprzytomny — półprzytomnyni «niezupełnie przytomny; oszołomiony, prawie nieprzytomny» Półprzytomny wzrok. Półprzytomny ze zmęczenia, ze szczęścia … Słownik języka polskiego
przytomnie — przytomnieej przysłów. od przytomny «w pełni świadomości; trzeźwo, rozsądnie» Spojrzeć, działać, odpowiadać przytomnie … Słownik języka polskiego
przytomność — ż V, DCMs. przytomnośćści, blm rzecz. od przytomny a) w zn. 1: Stracić, odzyskać przytomność. Leżeć bez przytomności. b) w zn. 2: Przytomność umysłu. c) w zn. 3, daw.: To się stało w mojej przytomności … Słownik języka polskiego
trzeźwy — trzeźwywi, trzeźwywiejszy 1. «nie będący pijanym» Chociaż wypił sporo wina, był zupełnie trzeźwy. 2. «kierujący się rozumem, rozsądkiem; trafnie oceniający sytuację; świadczący o czyimś rozsądku; rzeczowy, rozsądny» Był człowiekiem trzeźwym,… … Słownik języka polskiego
wpół — 1. «na środku; w połowie, na połowę» Zgiąć arkusz wpół. Talerz pęknięty wpół. ∆ Godzina wpół do pierwszej, wpół do drugiej itd. «godzina dwunasta, pierwsza itd. minut trzydzieści» ◊ Objąć, trzymać kogoś wpół «objąć, trzymać kogoś rękami w pasie»… … Słownik języka polskiego
pritamnas — ×pritam̃nas, à (l. przytomny, brus. пpытoмны) adj. (4) 1. M, Ktk supratingas, nusimanantis, išmintingas: Gyvenime reikia būti pritamnam Gdž. Du vaikus mano marti turi, ale vienas nepritam̃nas Ldk. Gyveno du broliai razumni ir vienas nepritam̃nas … Dictionary of the Lithuanian Language
